Filmy rozmowa telefoniczna, fotografia

To historia Lolity Cassard, dwudziestolatki, która jest wściekła na cały świat, ponieważ nie wygląda jak dziewczyny z pism kolorowych, ani jak jej szczupła macocha. Tak strasznie chciałaby być piękna, przynajmniej w oczach swego ojca; pragnie skłonić go, żeby w ogóle chociaż na nią spojrzał. Jest to również historia mężczyzny, Etienne'a Cassarda, który nie za bardzo ogląda się na innych, ponieważ zbyt wiele czasu zajmuje mu przyglądanie się sobie - czuje, że się starzeje, wie także, co to znaczy być niekochanym, a obecną pozycję musiał sobie wywalczyć.[...] To historia ludzi, którzy wiedzą doskonale, co zrobiliby na czyimś miejscu, ale niezbyt dobrze radzą sobie na własnym.

Tajne stowarzyszenie, organizacja przestępcza o nazwie "Wampiry" terroryzuje Paryż. Mnożą się porwania, rozboje i zabójstwa. Metody działania policji są przestarzałe. Dziennikarz Philippe Guerande (Édouard Mathé) pracuje w gazecie światowej i właśnie jego przełożeni wysłali do zbadania zbrodni.

Produkcja rozgrywa się w fikcyjnym amerykańskim, pustynnym mieście około 1955 roku. Do miejscowości przyjeżdżają uczniowie i rodzice z całego kraju, aby wziąć udział w konwencji. Konwencja jednak zostaje spektakularnie zakłócona przez zmieniające się na świecie wydarzenia.

Opowieść o dwóch samotnych matkach, które rodzą swoje dzieci tego samego dnia.

Żonaty policjant poznaje młodą wdowę, której mąż zginął niedawno w wypadku. Choć mężczyzna wiedzie dobre życie, to zaczyna nocować pod domem tajemniczej kobiety. Z czułością obserwuje, jak dziewczyna samotnie wyjada z pudełka lody zamiast przygotować kolację.

Kobieta jego marzeń jest na wyciągnięcie ręki. Jednak kim ona jest? Oto opowiedziana w migawkach z przeszłości nieprzewidywalna i bardzo zabawna historia dwudziestokilkulatka Teda, który spotyka swoją pokrewną duszę i raz na zawsze żegna się ze światem tanich podrywów, jednonocnych przygód i związków skazanych na porażkę. Ślub przyjaciół Teda, Marshalla i Lily nadchodzi nieubłaganie. Na szczęście nie przeszkadza to Barney’owi w nowych, kawalerskich podbojach. Tymczasem romans Teda z Robin przeradza się w bardziej dojrzałą relację, jednak czy jest mu ona pisana?

Jacob Petersen, pełen ideałów dyrektor upadającego sierocińca w Indiach, poświęcił życie opiece nad porzuconymi na ulicach dziećmi. Kiedy nad sierocińcem zawisła groźba likwidacji, Petersen dostaje niezwykłą ofertę pomocy. Nieznany duński biznesmen Jørgen, proponuje mu dotację w wysokości 4 milionów dolarów. Istnieje jednak pewien dziwny warunek.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Historia niemieckiej rodziny Essenbeck, przemysłowców, właścicieli fabryki, rozgrywająca się w latach 1933-34, czyli od pożaru Reichstagu do "nocy długich noży". Opowieść o zawiści, walce i upadku godności. Visconti czerpie tu z MacBeth'a, Demonów Dostojewskiego, jak i z Thomasa Manna i z Götterdämmerung Wagnera.